Pozew przeciwko PFR Tarcza Finansowa 1.0 i 2.0

1
28675

Polski Fundusz Rozwoju zarówno w ramach Tarczy Finansowej PFR 1.0 jak i branżowej Tarczy Finansowej PFR 2.0 popełnił wiele błędów na szkodę przedsiębiorców. Dnia 31.12.2020 r. PFR przestał odpowiadać na reklamacje (postępowania wyjaśniające) dotyczący Tarczy Finansowej PFR 1.0. W efekcie wiele firm zostało poszkodowanych poprzez nieprzyznanie im subwencji lub przyznanie jej w zbyt niskiej kwocie. Artykuł dotyczy Tarczy Finansowej PFR 1.0, natomiast podobne naruszenia można już stwierdzić w Tarczy Finansowej PFR 2.0.

Pozew przeciwko PFR

Aktualnie jedyną formą dochodzenia roszczeń od PFR jest skierowanie pozwu do sądu. Ustaliliśmy, że jest to możliwe i uzasadnione w bardzo wielu przypadkach (błędne ustalenia PFR dotyczące obrotów, liczby pracowników, rzekomych zaległości w US/ZUS itp.).

Sprawdź, czy Twoja sprawa może być przedmiotem roszczeń do PFR. Wystarczy wypełnić ten formularz. Bezpłatnie przeanalizujemy Twoją sprawę i ustalimy, czy dochodzenie roszczeń od PFR jest uzasadnione i ma sens.

Podstawy faktyczne roszczeń do PFR

Bezprawne działania lub zaniechania PFR można rodzajowo podzielić na następujące grupy naruszeń, które szczegółowo opisujemy w kolejnym akapicie:

  • zignorowanie niektórych postanowień programu rządowego, decyzji Komisji Europejskiej lub Regulaminu PFR i ich arbitralna modyfikacja;
  • ograniczenie weryfikowanych informacji jedynie do danych znajdujących się w systemach teleinformatycznych, w sytuacji w której art. 21ab ust. 1 ustawy SIR uprawniał PFR do pozyskiwania danych z dużo liczniejszych źródeł, co prowadziło do ustaleń sprzecznych z rzeczywistymi danymi znajdującymi się w dyspozycji organów władzy publicznej;
  • nieuzasadnione różnicowanie sytuacji podmiotów znajdujących się w tożsamym stanie faktycznym w trakcie postępowań wyjaśniających prowadzonych na podstawie § 14 Regulaminu PFR.

W konkretnych przypadkach ww. naruszenia mogły przybierać poniższą formę:

  • błędne ustalenie liczby pracowników, co prowadziło do zaniżenia wysokości subwencji lub jej nieprzyznania;
  • błędne ustalenie wysokości obrotów liczonych do spadku przychodów np. poprzez nieuwzględnienie części obrotów zwolnionych z VAT lub nieuwzględnienie korekt deklaracji podatkowych;
  • błędne ustalenie wysokości obrotów za 2019 r. co prowadziło do zaniżenia subwencji dla małych i średnich firm;
  • uniemożliwienie podawania spadku obrotów w ujęciu ilościowym i zmuszanie firm do wskazywania spadku w ujęciu wartościowym;
  • nieuwzględnianie pracowników młodocianych jako pracowników;
  • wprowadzenie w poradniku PFR w błąd odnośnie tego, że pracownik młodociany nie jest pracownikiem, przez co firmy deklarowały omyłkowo zbyt niską liczbę pracowników;
  • nieuwzględnianie osób współpracujących (na podstawie umowy o pracę) jako pracowników;
  • błędne ustalanie istnienia rzekomych zaległości w ZUS lub US;
  • uznawanie za zaległości w ZUS lub US sytuacji, w której firma zawarła układ ratalny lub została zwolniona ze składek;
  • żądanie zwrotu subwencji od rolników w związku z nieposiadaniem przez nich wpisu do CEIDG;
  • żądanie zwrotu subwencji przy popełnieniu we wniosku oczywistej omyłki dotyczącej zaznaczenia oświadczenia o byciu rolnikiem lub rybakiem;
  • błędne ustalenie przez PFR wielkości przedsiębiorstwa (mikrofirma / MŚP) i odmawianie z tego powodu przyznania subwencji, co zmuszało firmę do złożenia nieprawdziwego oświadczenia o wielkości firmy, aby otrzymać jakąkolwiek subwencję;
  • odmowa przyznania subwencji bez podania wyraźnej przyczyny;
  • nieuprawnione różnicowanie sytuacji firm, które popełniły błąd polegający na omyłkowym wybraniu mniej korzystnej daty porównawczej dla obrotów lub dla liczby pracowników. PFR części z firm, które popełniły ten błąd rozpoznawał reklamację pozytywnie, a większości negatywnie;
  • inne naruszenia związane z przebiegiem postępowania wyjaśniającego (reklamacyjnego) w PFR.

Naruszenia związane z rozpatrywaniem reklamacji w PFR

Odrębnego omówienia wymagają naruszenia związane z przebiegiem postępowania wyjaśniającego (reklamacyjnego) w PFR. Przedsiębiorcy za pośrednictwem banków składali pisma i dokumenty, które miały być rozpatrywane przez konkretnego człowieka, a nie system informatyczny.

Podstawowym naruszeniem PFR było to, że nawet po pozytywnym rozpatrzeniu sprawy firmie po prostu otwierano możliwość ponownego złożenia wniosku i nie brano pod uwagę stanu faktycznego z momentu składania pierwotnego wniosku. Tymczasem ze względu na upływ czasu firma mogła zwolnić część pracowników lub przestać regulować swoje zobowiązania. O ile firma mogła spełniać warunki otrzymania subwencji np. w maju 2020 r. to w grudniu 2020 r. już nie.

Tym samym pozytywne rozpatrzenie reklamacji przez PFR było bezcelowe bo nie brano pod uwagę pierwotnego stanu faktycznego i zmuszano firmy do bazowania na nowych – często mniej korzystnych – danych.

Ponadto wiele firm – mimo deklaracji PFR – nie otrzymało odpowiedzi na reklamacje. Nawet jeśli ktoś odpowiedź otrzymał, to często przy ponownym składaniu wniosku znowu dostawał odmowę z powołaniem na ten sam powód co wcześniej lub na inny nieprawdziwy powód. W takim przypadku nie można już było wnieść kolejnej reklamacji.

Podstawy prawne roszczeń do PFR

Polski Fundusz Rozwoju odpowiada za bezprawne działania lub zaniechania, które po stronie przedsiębiorcy spowodowało szkodę. Wynika to z art. 417 Kodeksu cywilnego.

art. 417 § 1 Kodeksu cywilnego

Za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.

Ww. przepis znajduje umocowanie w art. 77 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie  z którym „każdy ma prawo do wynagrodzenia szkody, jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej”. 

PFR SA jest inną osobą prawną wykonującą władzę publiczną na podstawie porozumienia wynikającego z art. 11 ust. 2 w zw. z art. 21 ust. 1 Ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2011 z późn. zm., dalej: ustawa SIR).

art. 11 ust. 2 Ustawy SIR

Do zadań Polskiego Funduszu Rozwoju należy ponadto: 1) wykonywanie zadań powierzonych przez organy administracji rządowej, inne jednostki wykonujące zadania publiczne lub jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w związku z sytuacjami kryzysowymi, w tym rozprzestrzenianiem się choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2, zwanej dalej „COVID-19; (…) 6) podejmowanie działań służących zapobieganiu lub łagodzeniu skutków sytuacji kryzysowych w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1398 oraz z 2020 r. poz. 148, 284, 374 i 695), w tym skutków rozprzestrzeniania się COVID-19, w szczególności poprzez: a)udzielanie wsparcia finansowego przedsiębiorcom i innym podmiotom dotkniętym tymi sytuacjami, w tym bezzwrotnego lub w formie gwarancji lub poręczeń, b)naprawienie lub pokrycie, w całości lub w części, szkód lub strat spowodowanych tymi sytuacjami – z wykorzystaniem środków własnych Polskiego Funduszu Rozwoju lub środków z innych źródeł.

art. 21a ust. 1 ustawy SIR
Rada Ministrów, w związku ze skutkami COVID-19, może powierzyć Polskiemu Funduszowi Rozwoju realizację rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, w szczególności w formach, o których mowa w art. 13 ust. 1, lub w formach bezzwrotnych.

Program rządowy, o którym mowa w art. 21a ustawy SIR został przyjęty jako Załącznik do uchwały Rady Ministrów z dnia 27.04.2020 r. Następnie został zatwierdzony decyzją Komisji Europejskiej z dnia 27.04.2020 r. nr SA.56996 (2020/N).

Decyzja Komisji Europejskiej została podjęta na podstawie art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ((Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2 z późn. zm., dalej: TFUE), a program rządowy został uznany za zgodną z rynkiem wewnętrznym Unii Europejskiej na podstawie art. 107 ust. 3 lit. b TFUE.

Nie ulega więc wątpliwości, że działania PFR muszą być oceniane w sposób tożsamy z działaniami organów władzy publicznej, tj. zgodnie z art. 7 Konstytucji RP, zgodnie z którym „organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa”.

Niezgodność działania lub zaniechania PFR w realizacji programu rządowego należy więc rozpatrywać w kontekście naruszenia powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz w kontekście naruszenia ww. programu rządowego, decyzji Komisji Europejskiej oraz Regulaminu ubiegania się o udział w programie rządowym „Tarcza Finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla Mikro, Małych i Średnich Firm”.

Tarcza Finansowa PFR 2.0

Na bardzo podobne naruszenia po stronie PFR można wskazać w Tarczy Finansowej PFR 2.0. W jej przypadku trwają nadal odwołania i postępowania wyjaśniające, niemniej jednak już teraz wielu przedsiębiorców spotyka się z negatywnie rozpatrzonymi reklamacjami. Również oni mogą przeanalizować swoją sprawę jako podstawę do skierowania pozwu, poprzez wypełnienie tego formularza.

Nasza pomoc

W ramach Tarczy Finansowej PFR 1.0 wsparliśmy ponad 1000 przedsiębiorców, a nasze artykuły służyły za wsparcie setkom tysięcy osób. Oferujemy każdy możliwy rodzaj pomocy od poradników, poprzez porady telefoniczne po kompleksową pomoc prawną przy najtrudniejszych sprawach. Aktualnie jedyną możliwą formą uzyskania nieprzyznanej subwencji (w całości lub w części) z Tarczy Finansowej PFR 1.0 jest pozew. W tym celu proponujemy niezobowiązującą, bezpłatną analizę.

Jeśli potrzebujesz innego rodzaju pomocy możesz skorzystać z naszych porad telefonicznych. Możemy też przygotować ofertę dostosowaną do Twoich potrzeb. W tym celu skontaktuj się z nami mailowo.

tarcza antykryzysowa - porada telefoniczna

1 KOMENTARZ

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj